Ozempic bez mitów: działanie, wskazania i bezpieczeństwo

Data publikacji: 2025-12-16

W ostatnich latach wokół leku zawierającego semaglutyd, sprzedawanego pod markami takimi jak Ozempic, narosło wiele mitów. Wynika to głównie z jego silnego wpływu na regulację apetytu i masę ciała. Aby uporządkować fakty, przybliżamy, czym jest ten preparat, jakie ma udowodnione wskazania medyczne oraz jakie zasady bezpieczeństwa należy bezwzględnie stosować.

Czym jest semaglutyd (Ozempic)?

Ozempic to nazwa handlowa leku, którego substancją czynną jest semaglutyd. Jest to związek należący do grupy analogów ludzkiego hormonu inkretynowego – agonista receptora GLP-1 (peptydu glukagonopodobnego typu 1).

GLP-1 to naturalny hormon, który jest uwalniany po posiłku. Semaglutyd, naśladując działanie tego hormonu, pełni w organizmie kilka kluczowych funkcji metabolicznych:

Pobudza wydzielanie insuliny z trzustki w odpowiedzi na wysokie stężenie glukozy we krwi.
Hamuje wydzielanie glukagonu (hormonu podwyższającego cukier).
Opóźnia opróżnianie żołądka, co przyczynia się do uczucia sytości.
Wpływa na ośrodki sytości w mózgu, co prowadzi do zmniejszenia apetytu i spożycia kalorii.

Więcej informacji na temat mechanizmu działania leku Ozempic znajdziesz na stronie https://polmed.pl/zdrowie/ozempic-dzialanie-wskazania-skutki-uboczne/

Wskazania medyczne – kiedy lek jest przepisany?

Podstawowym i udokumentowanym wskazaniem do stosowania leku Ozempic jest leczenie:

cukrzycę typu 2 (t2dm) – semaglutyd poprawia kontrolę glikemii u dorosłych pacjentów, gdy dieta, aktywność fizyczna i często metformina nie przynoszą wystarczających efektów. Lek dodatkowo wykazuje działanie kardioprotekcyjne u pacjentów z chorobami sercowo-naczyniowymi,
otyłość (wysoka dawka semaglutydu) – preparaty z większą dawką semaglutydu są stosowane wyłącznie u pacjentów z bmi powyżej 30 lub powyżej 27 w przypadku dodatkowych czynników ryzyka.

Ważne – semaglutyd jest lekiem wydawanym wyłącznie na receptę i powinien być stosowany pod ścisłą kontrolą lekarza diabetologa, endokrynologa lub internisty.

Zobacz więcej: https://polmed.pl/zdrowie/

Działania niepożądane i środki ostrożności

Jak każdy lek, semaglutyd może wywoływać działania niepożądane, które zwykle pojawiają się na początku leczenia i mają charakter przejściowy.

Najczęstsze działania niepożądane – zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka, zaparcia i ból brzucha, wynikające z opóźnionego opróżniania żołądka.
Rzadkie, ale poważne ryzyka – ostre zapalenie trzustki (silny, uporczywy ból brzucha wymaga natychmiastowej konsultacji lekarskiej), kamica pęcherzyka żółciowego, hipoglikemia (zwłaszcza przy jednoczesnym stosowaniu insuliny lub innych leków stymulujących wydzielanie insuliny).
Przeciwwskazania – leku nie należy stosować u osób z osobistą lub rodzinną historią raka rdzeniastego tarczycy (mtc) ani u pacjentów z zespołem mnogiej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej typu 2 (men 2).

Rola stylu życia obok farmakoterapii

Semaglutyd jest skutecznym narzędziem terapeutycznym, ale nie zastąpi zdrowych nawyków. Ważne elementy to:

dieta – zbilansowana i odpowiednio niskokaloryczna, lek wspomaga przestrzeganie diety poprzez tłumienie apetytu, ale nie działa za pacjent,
aktywność fizyczna – regularny ruch poprawia wrażliwość tkanek na insulinę i wspiera trwałe efekty leczenia,
edukacja i monitorowanie – zrozumienie choroby, regularne pomiary glukozy i współpraca z lekarzem są kluczowe.

Semaglutyd to skuteczny element terapii cukrzycy typu 2 i otyłości, ale jego stosowanie wymaga świadomości, stosowania się do zaleceń medycznych i połączenia z modyfikacją stylu życia.

Partner merytoryczny artykułu: https://polmed.pl/

Artykuł sponsorowany